ჩადი მზეო

ნერვებზე დადიან,

ჩექმებს სტკივა, მათ არა.

გზა ძველია

გამოცდილი.

ოფლი მოსდით სამხრეთის მზის სხივების შვილებს.

ივლიან,

ჩემს ნერვებზე,

მათ გზაზე,

ხშირად ივლიან ვიდრე არ გაცვდება.

ნეტა მზე ჩავიდეს,

შესვენების დრო დადგება.

ძილი,

მათი უმზეო ძილი,

დასვენება.

კარვების ბანაკი, თუნდაც დროებით, სიმძიმეს გავუძლებ ოღონდაც არ იარონ.

ვის მივმართო?

ვინაა მათში პირველი?

სამხრეები არ გაქვთ გახუნებულ მხრებზე?

ჩადი მზეო